Archive for January, 2009

patrzę na świat z nawyku

Saturday, January 31st, 2009

[San Antonio de Areco, Argentina]

Wieczna pokusa. By zostać jeszcze jeden dzień. By usiąść w znajomymy już barze i zamówić to samo.

Z Buenos Aires pojechałem do oddalonego o ponad 100 km San Antonio de Areco. Niewielka miejscowość (20.000 mieszkańców), gdzie życie płynie powoli. Czas na złapanie oddechu po kszątaninie Buenos Aires.

Niespodziewane spotkanie. Jakiś tydzień wcześniej przeglądałem ich bloga, jako jednego ze zgłoszonych do konkursu Blog Roku, a tu jechałem z nimi tym samym autobusem (jednym z kilkunastu) do San Antonio de Areco – Ania i Piotrek i ich Ekspedycja. Mały świat. Spędziliśmy razem kilka dni i wieczorów. Sympatycznie i niespodziewanie.

krew byka

Saturday, January 31st, 2009

[San Antonio de Areco, Argentina]

Dawniej Gaucho był to wyjęty spod prawa szlachetny “kowboj”. Żyjący blisko natury, obowiązkowo z beretem, koniem i nożem zatkniętym z tyłu za paskiem. Wolny ptak trudniący się myślistwem i pracą przy bydle. Uczciwy, sprawiedliwy, ale krwawy i mściwy, gdy zaszła taka potrzeba. Nic więc dziwnego, że gauchos są bohaterami licznych powieści, a tradycja jeźdźców w beretach utrzymywana jest do dziś.

Razem z Piotrkiem i Anią zwiedziliśmy kilka “estancji”, czyli posiadłości (rancz). Siedziby właścicieli ziemskich, dzisiaj również atrakcja agroturystyczna. Położnone pośród pól, na których rośnie m.in. soja i wołowina.

Domy mają tu kolor bordowej czerwieni. Barwnik to krew byka zmieszana z wapnem.

wśród dymu, szklanek, marynarzy i portowych dziwek

Tuesday, January 27th, 2009

[La Boca, Buenos Aires, Argentina]

La Boca to dzielnica Buenos Aires ongiś zamieszkana przez włoskich imigrantów. Podobno to tutaj pośród dymu i szklanek, marynarzy i dziwek powstało tango. Dziś to tylko atrakcja turystyczna z kafejkami, naganiaczami i pokazami tanga przed restauracjami. Słynna również z kolorowo pomalowanych domków sklecionych z blachy.

¡hola, amigo!

Tuesday, January 27th, 2009

[Buenos Aires, Argentina]

Przysiada się, gdy my sączymy piwko. Pierwsze słowa po hiszpańsku, nasze uśmiechy, próba porozumienia. Polaco. Nie zniechęca się. Opowiada o pracy, pokazuje w komórce zdjęcie swojego samochodu, potem filmik z przejazdu samochodów rajdu Paryż-Dakar przez Buenos Aires, próbuje wymówić imiona. Miły, uśmiechnięty, ciekawy, przyjacielski. To co, że my z dalekiego “tam” a on twardo “tu”. Bo “tu” szybko zostaje się “amigo”.

Aklimatyzuję się fizycznie i psychicznie.

Aha, odstawiam na jakiś czas komunikatory internetowe. Jakby coś, to email.

Aha, te butelki nie są zniekształcone przez perspektywę. One SĄ takie duże – pojemność 970 ml. ;)

byle do lata

Monday, January 26th, 2009

[Frankfurt, Germany]

Dobre powietrze, czyli Buenos Aires. Czwarty kontynent, mój pierwszy raz na półkuli południowej. Znowu bez planu, bez biletu powrotnego. By uczyć się miejsc, słów, smaków, gestów. Kolejna przygoda.

konkurs – 3 słowa od Ojca Prowadzącego

Thursday, January 22nd, 2009

Głosowanie SMSowe na konkurs Blog Roku 2008 zakończone. Mój blog nie przeszedł do następnej tury (zgodnie z oczekiwaniami :-) ). Dziękuję tym, co wysłali SMSy, to słodkie i miłe. Zwłaszcza, że kasa z SMSów idzie na cele charytatywne. Proponuję obejrzeć blogi konkurencji, które zyskały największą ilość głosów i przeszły do kolejnego etapu, niektóre z nich lubię i czytam (np numerki 10 – śladami, 9 – dziennik, 6 – neverending, 3 – tour).

be good, get good or give up

Wednesday, January 21st, 2009

w ponury zimowy wieczór
uwiera bardziej niż zwykle
zbyt twardy kręgosłup moralny

you are someone else. i am still right here.

Tuesday, January 20th, 2009

Ostatnio ktoś na jakiejś imprezce/posiadówce zapytał mnie o “najlepsze” miejsce z moich podróży. Ciężko wskazać to “naj” nie zawężając kryteriów. Najlepszy meczet, najlepsza świątynia buddyjska, najbardziej egzotyczna kultura, najdalej, najwyżej,… Ale na pewno było kilka takich miejsc, kiedy po prostu siedziałem zachwycony, chłonąłem i myślałem, że tak, to jest to, właśnie dla tej chwili to wszystko robię. Więc na potrzeby niezobowiązującej konwersacji powiedziałem, że to miejsce, to Dogubayazit we wschodniej Turcji, przy górze Ararat, rzut beretem od Iranu, Armeni, Azerbejdżanu. A dokładniej pałac położony na wzniesieniu obok tego miasta, czyli Isaak Pasha Palace.

Pierwszy raz zobaczyłem to miejsce chyba na banknocie tureckim, potem przez sekundę w klipie reklamowym pokazującym atrakcje turystyczne Turcji i tak powstało marzenie. A potem pojechaliśmy tam z Rafaelem i wypiliśmy piwko o zachodzie słońca nad tymi ruinami, i to był ten moment. Wrzesień 2004 – podróż na wschód Turcji, pierwsze zachwyty, pierwsze rogatki z wojskiem i kontrolowanie dokumentów przez żołnierzy z długą bronią. Pierwsze rozmowy o Bogu z panami w turbanach i brodami, kończące się stwierdzeniem, że chyba chodzi nam o to samo, pierwsze propozycje wydania za nas córek.

Z tej wycieczki spóźniłem się 3 dni do pracy (a była to praktyka w Turcji).

Będąc tak daleko na wschodzie Turcji spotkaliśmy samotnych travelersów, którzy przebyli lądem z Indii przez Pakistan i Iran. I opowiadali o cudach w Iranie, pięknych meczetach pokrytych błękitnymi mozaikami, gościnnych ludziach, którzy zapraszają cię na herbatę, obiad, a nawet płacą za bilet na autobus. I znowu się rozmarzyłem.

Więc rok później, w 2005, znowu przyjechałem do Dogubayazit, by napić się piwka o zachodzie słońca, tym razem sam, bez Rafaela. By następnego dnia przekroczyć pieszo granicę z Iranem i zacząć kolejną przygodę.

Rafael chajta się we wrześniu w Brazylii. Zaczął pracować dla firmy produkujące maszyny rolnicze, zrobił em-bi-eja, teraz lata w te i wewte po krajach Ameryki Południowej. Mówi, że robi to co lubi i że nie wyobraża sobie lepszej pracy.

lower parts

Monday, January 19th, 2009

Zapraszam na do obejrzenia zdjęć z mini-projektu “lower parts”. Na razie zdjęcia tylko z Tajlandii i Chin. Projekt trwa… :-)

wiesz już?

Monday, January 19th, 2009

dobre powietrze
dobra kawa
i dobre steki
wiesz już?

blog roku

Tuesday, January 13th, 2009

Zachęcam przede wszystkim do spojrzenia na zgłoszone blogi, bo wiele z nich jest fajnych, ciekawych, na poziomie. Szczególnie w kategorii Podróże i Szeroki Świat. Dzięki konkursowi odkryłem kilka nowych blogów, a nawet poznałem wirtualnie i nie tylko nowych ludzi mających wkrętkę na ciekawe/imponujące rzeczy. I to tyle.

Aha, zaczyna się głosowanie SMSowe, ale jako, że ja nigdy nie wysłałem SMSa na żaden konkurs to hmmm… nie namawiam szczególnie jakoś mocno. No ale jak ktoś musi, to działa to tak, że wysyła się D00041 smsem na nr 7144 za 1,22 zł brutto. Ale lepiej kupcie sobie lizaka, bo na piwo nie styknie.

[update 22-01-2009: GŁOSOWANIE ZAKOŃCZONE, TO BY BYŁO NA TYLE :) ]

po drugiej stronie

Friday, January 9th, 2009

[Beijing, China]

Porządki na dysku ujawniły takie oto fotki z wakacji zrobione przez zaprzyjaźnione profesjonalne panie fotograf.

fotki Angliki Morawskiej:

fotki Mansi Midha:

pojedziesz ze mną?

Tuesday, January 6th, 2009

Już niedługo ruszam w kolejną podróż. Pewnie daleką i pewnie długą. Z biletem w jedną stronę w nieznane. By patrzyć, dziwić się, wąchać, smakować, śmiać się, męczyć się, kląć, czasem bać, odpoczywać… By zobaczyć coś innego, nowego, niesamowitego. By odkryć coś w sobie. By trochę lepiej zrozumieć innych. By poznać nowych przyjaciół i odwiedzić starych. By zrobić kilka zdjęć.

To jak? Pojedziesz ze mną?

kolorowy Hong Kong

Monday, January 5th, 2009

[Hong Kong (China)]

Hong Kong to kolory, dwupiętrowe tramwaje i autobusy, pokryte reklamami z gigantycznymi kolorowymi ludźmi, stalowe niebo odbijające się od stalowo-szklanych drapaczy chmur, niebieski ocean, zielone szczyty porośnięte dżunglą, zielone płachty na budynkach pokrytych bambusowymi rusztowaniami, kolorowe neony.

zimowy spacer z Agnieszką

Sunday, January 4th, 2009

[Warsaw, Poland]

o ile się nie mylę chwilowo przybieram na sile

Sunday, January 4th, 2009

[Hong Kong (China)]

Vanessa i Bessie umilały mi jak mogły pobyt w Hong Kongu. Były restauracje, widoki, znajomi, a nawet karaoke. W jednym ze specjalnie przygotowanych wygłuszonych pokojów ze sprzętem spotykaliśmy się przy piwku, żeby pośpiewać piosenki. Oczywiście królowały wyciskacze łez rodem z Tajwanu i Hong Kongu. Niestety nie wykazałem większego talentu w tej dziedzinie (dla ułatwienia miałem do wyboru również anglojęzyczne hiciory). Za to skośnoocy znajomi śpiewali jak gwiazdy popu.