if you don't know where you're going any road will take you there
Jakiś miesiąc temu zachorowałem na chorobę zwaną “jesienną niepogodą”. Dwa tygodnie chorobowego. Leczenie zakończone sanatoryjnym wyjazdem do Wrocka i Karkonoszy. Pacjent przeżył i ma się lepiej.
Tu z wyjazdu ze Spiglem. To dobry chłopak jest. CDN.
I jeszcze 2 z tej samej sesji z tego samego mostu:
pics by Spigiel
Koala zrealizował swój kolejny projekt. Cały dzień w zaciemnieniu. Przed snem “zakapturzył” się. Nie wiem jak się czuł, gdy się obudził i zobaczył ciemność. Ale wytrzymał cały dzień. Z automatycznym aparatem jednorazowym i pomocą Anety “zwiedzał” Warszawę. Dopiero gdy zabrała go autobusami i tramwajami “zgubił się” tak, że nie wiedział gdzie jest. Ale to była część “zabawy”. Miał nie wiedzieć. Spotkałem się z nimi w KuFajce. Było raczej śmiesznie, bo Koala prezentował się niczym skrzyżowanie terrorysty z ofiarą pożaru. Totalny szoking dla przypadkowych napotkanych.
Pozytywne jest, że Misiu realizuje swoje pomysły. Wygląda na to, że udało się zatopić klatkę. Na pewno liczą się magiczne właściwości akceptującego spojrzenia Misi. Pozytywnie.
To chyba zaczęło się od obejrzenia Human Traffic z Naleśnikiem. Ten stan wyostrzonej świadomości. Bo są chwile, kiedy wiesz więcej, są chwile, gdy widzisz lepiej, są chwile, kiedy wiesz wszystko, co tracisz i co zyskasz. A może to przez napięte 3 dni w pracy połączone z codziennymi wieczornymi wypadami na miasto. I nagle zrozumiałem kolejny kawałek mechanizmu świata. I nagle wszystko wokół stało się fascynujące. Uwielbiam te momenty, gdy mój mózg zmęczony ciągłym napięciem przełącza się w tryb stand-by i po prostu płynie. Tysiąc pomysłów na przyszłość. Jam session w 55. Tydzień na Jesionowej.
3 miejscówki w Warszawie w ciągu 2,5 tygodnia. Mylą mi się adresy, piętra, kody pocztowe, karty kredytowe, dni tygodnia, imiona, prace domowe, terminy. Przyzwyczajony do życia z otwartej na środku pokoju walizki. Buntownik bez przyczyny. Żołnierz korporacji. Korporacyjna kurwa wędrowniczka.
About the photos:
This guy is an one-man-army. Pretty surrealistic performance on an old football stadium in Warsaw. About 800 people came to see this guy, alone, without a ball, playing Boniek’s role in Poland-Belgium match from 1982 (3:0). He was amazing. And people were amazing, screaming, clapping, laughing.
Jesionowa uber alles.
Warsaw, Poland
Pewnej nocy w pewnym mieście, czyli zaległe na dnie pulpitu zdjęcia z nocnego pokazu filmów sci-fi na gdyńskiej plaży.
ENGLISH VERSION: Night screening of sci-fi movies on a beach in Gdynia.
How difficult it is for a person erased from the list of living to come back… we’ll see in the next episode!
Koala (vel. Piotr Duma – artysta fotograf, Jesionowa Team) symbolicznie zatopił swoją klatkę. Wszystko poprzedzone było długimi przemyśleniami, potem przygotowaniami, aż w końcu nadszedł ten weekend. No i zjechało do Dębek wesołe towarzystwo na warszawskich blachach i zaczęło “łobuzować” na plaży. A wieczorem “łobuzowali” w knajpie, gdzie gospodarz częstował wódką i żarłem. I wszystko się udało.
Moja luźna interpretacja:
Każdy z nas tkwi w jakiejś klatce. Porzuconych marzeń, prozy życia, obojętności, wygasłych uczuć, chorych ambicji, pogoni za niewłaściwym, złych przyzwyczajeń, porzuconych ideałów… Czasem trafiamy do niej przypadkiem, bo kiedyś w przeszłości nie mieliśmy odpowiedniej wiedzy i doświadczenia, by podjąć właściwe decyzje. Czasem brniemy w nią realizując cudze marzenia. Czasem nie mamy wyboru i zamykamy się w niej dla dobra bliskich. W każdym przypadku klatka to sprawa indywidualna. Czasem najtrudniej jest jednak dostrzec, że wystarczy nacisnąć klamkę.
ENGLISH VERSION:
My friend (photographer) made an artistic project – the cage.
Each of us has his/her own cage. Given up dreams , monochrome life, indifference, dead feelings, sick ambitions, chasing the wrong matters, bad habits, lost beliefs… Sometimes we get into it not of our fault, but because in the past we had not enough knowledge and experience to take a right way. Sometimes we get there because of following somebody else’s dreams. Sometimes we have no choice and we have to lock ourselves in to help somebody else. In each case it is an individual problem. But sometimes the hardest thing is to notice that it is enough just to press a handle.
 |
 |
Mobile dump.
1 – Roskilde, DK
2 – Warsaw, PL
3 – Gdynia, PL
4 – Warsaw, PL (tonight)
5 – Warsaw, PL (tonight)
My weekend in Kraków.
Met a friend I haven’t seen for almost a year. She told me I have changed much. In a better way. More confident, more relaxed, more satisfied. And looking more manly. :-) Nice to hear that. I think I am much better than a year before. And A LOT changed. I am half a way to making one of my biggest dreams come true. And yes – I got older.
Kraków is a truely magical city. My first reaction when I got off the train station was that it smells different to Warsaw. Trees and the amazing Old Town. There is the photo month taking place at the moment, so there are lots of photography exhibitions all around the city. Visited a few of them – really great. Damn I am getting more and more into the culture thanks to my lovely friends.
I am staying at Ewa’s and Monika’s place. It is really great to interact with people doing something so different for living than myself. Have to be more open for people. I wish I had more friends like them.
I did some reading (The Devil and Miss Prym, P.Coelho) and again got really relaxed. I have to get away from Warsaw more often. To the unknown.
I have set purpose to do something creative or usefull everyday. I waste so much time everyday… I should learn something, write or work on my pics, or read, or whatever. The only acceptable excuses are traveling and interacting with people from whom I can learn something. I should try to work on self-development. And learn. And travel.
Time to see the Old Town by night. And have a beer perhaps.
Went to W.W.D.M.K.T.S.A.W.J.P.T.N. (Koala and Galeria65 invited me). Was pretty ok. Drunk some wine and stared at some photos. Lonely.
I think i will buy one of those digital frames one day. Pretty awesome.
Body contact every 0,2 seconds. Another level of “crowded”. Chicks with everything written down on their faces and in their moves. Not really sure what they want, but they pretending to know what they want. Best parties – Thursday night. Students only. If you are not a student you have to pay… 5 złotys… (1,2 euro)… Cool. This is the place where people don’t wear masks. Too young and too innocent to pretend. And the 2 old boys with nothing but good intentions. Koliba, baby. Have fun.
I’ve spent here quite a while working my ass off here and partying… Warsaw – the capital of Poland. About 2 mln people. People love it or hate it. Busy living, busy dying. Fast life in the pure capitalistic frames. People wanting to have fun right now and right here and willing to pay for that. I am a part of this mechanism. Overworked and with some extra money to spend – deep in this shit. Warsaw baby… yeah, right?!?! hell yeah! ;-)
Spent the weekend in Warsaw – recovering from sickness and visiting Warsaw with Domka (first time to see each other after her 1 year in India).
We visited the Warsaw Rising Museum – really nice exhibition about this important period in the Polish history which actually determined the further 50 years of this country.
Also visited the Old Town.
Now I am planned to be in Warsaw till Sunday the 17th. Later… don’t know yet.
And one more pic from AIESEC IC in Warsaw (25.08.2006 – Global Village:
Sebastian, Ekin, Joanna and me.
